kaçış

Sabah oluyor hava daha aydınlanmadan uyanıyorum. Alelacele giyinip koşar adımlarla servise yetişmeye çalışıyorum. Servisi kaçırmanın bedeli ağır, güne aksiyonla başlamamak adına saatlere uymak zorundayım. Servis işyerine bırakıyor, acele bir kahvaltı ve doğru iş başı. Öğle arasında da binadan çıkamıyorum, bir bakıyorum hava kararmış. Bütün gün plaza havası solumuşum ve ne güneşin doğuşunu ne de batışını görebilmişim. Ofis hayatı dediğin bir nevi hapis hayatı işte.

Bir şekilde kaçıp kurtulmam gerekiyor ofis hayatından, yıllar geçti hala adapte olamıyorum, büyük sıkıntı var bende. Aklıma uçuk fikirler geliyor işi bıraksam neler yapabilirim acaba diye, güzel fikirler de üretiyorum ama bir türlü akisyon alamıyorum. Etraflı bir kaçış planı oluşturmalı ve uygulamalıyım, henüz çok geç olmadan.