Kaç yaşıma geldim hala tam bir yetişkin olamadım. Yetişkin olmak sorumluluk almakla başlar ve sanırım beni en çok zorlayan şeylerden biri sorumluluk almak. İş hayatında mecburen bir sürü şeyin sorumluluğunu alıyorum ve bu sorumlulukları yerine getirebilmek için sürekli tekrarlıyorum kendi kendime: Unutma, bunu yapacaksın, bununla ilgili böyle demiştin, önümüzdeki hafta şununla ilgilenmelisin vs. giden düşünceler sürekli beynimde.
Özel hayatıma gelince sorumluluk almaktan her fırsatta kaçıyorum. Ve bir yetişkin gibi davranmayı başaramıyorum. Mesela birkaç arkadaşıma birden söz veriyorum aynı gün için, sonra yetişemiyorum ve birinden birini ekmem gerekiyor. Evi toplamam, yarının yemeğini yapmam, çamaşırları yıkamam ve ütü yapmam gerekiyor. Ben tabii ki bunların hiçbirini gerçekleştiremiyorum. Üzerimdeki sorumluluk ne kadar artarsa ben o kadar kaçıyorum.
Böyle durumlarda Andy Warhol'u anımsarım hep. Kitabında şöyle bir şey diyordu: "Bir insanın 70 yaşına kadar yaşayacağı varsayılıyorsa, 15 yaşından itibaren olgunlaşmaya çalışmak saçma. 40'ında olgunlaşsam yeter bana."
Benim de bir an önce olgunlaşmak gibi bir amacım yok ama herkes benden olgun davranışlar bekledikçe bunalıyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder