kurumsal ilişkiler

işe başlayana kadar fark etmediğim bir şey var o da hiçbir zaman beraber yaşamak istemediğim insanlara tahammül etmediğim idi. etrafta hoşlanmadığın insanlar elbet oluyor ama ofis ortamında çalışana kadar istediğim ortamı seçme lüksüm vardı.canımın istediği eğlenceli insanlarla zaman geçirir ve en büyük hedefim daha çok insanla tanışıp daha da eğlenceli zaman geçirmek, o festival senin bu festival benim gezmek gibi şeyler idi. hiç kendime daha iyi bir evde oturayım, daha lüks bir lokantada yemek yiyeyim, daha pahalı kıyafteler giyeyim,işimde daha başarılı olayım gibi hedefler koymamışım. fark ettim ki hedef hayattan daha fazla keyif almak ise ofis ortamı size göre olmayabilir. 

İşe başladığım ilk gün ofisteki insanların akşama kadar bunalmadan nasıl çalışabildiklerine kafa yormakla geçti. İnsan üstü bir şey yaptıklarını düşünüp inanılmaz saygı duydum onlara. Çünkü işyeri bana bir çeşit hapishane gibi gelmişti. İçeride suni hava dolaşıyor, yüzlerde sahte bir ciddiyet, herkes her zaman aşırı meşgul, ama sanki en usta oyunculuklarla yazılı bir senaryo oynanıyor izlenimini edindim. Zihnimde bu düşünceler dolaşırken uyum sağlamakta bir hayli zorlandım bu yapay ortama. Ama insan kolay adapte olan bir insan, özellikle de düşünemeyecek derecede meşgul olduğunda neyin ne olduğunu ne olacağını sorgulamıyor ve varolana sesini çıkarmadan boyun eğebiliyor. bu inanılmaz bir özellik, çünkü rahatsız olsan da sesini çıkarmamayı öğreniyorsun çünkü öyle anlar oluyor ki çığlık atsan bile kendi sesini duyamıyorsun.

işyerindeki insanlar bana çok ilginç geldi, içlerinde birkaç tanesi hariç tabii ki, onlar da benim yakın arkadaşlarım. ekipler içinde ya da ekipler arasında beraber iş yapmak durumunda kalıyorsun, ailenden sevdiğin kişilerden daha fazla görüyorsun bu insanları ve bazıları aslında senin asla arkadaşın dahi olamayacak tipler, ve sen onlarla geçinmenin bir yolunu bulmaya çalışıyorsun. bu o kadar zorlayıcı geldi ki bana ilk başlarda nasıl iletişim kuracağımı bilemedim bu insanlarla. kendim gibi olsam fazla samimi olacaktım, hiç davranmasam dışlanacaktım. işte o zaman anladım sahte ilişkilerin nsaıl kurulduğunu ve yürütüldüğünü. 

ilk başlarda ne kadar zorlansam da şimdi ben de sahteleştim az biraz, o eskiden dalga geçtiğim insanlara benziyorum sanki yavaş yavaş, eh kurumsallaşıyorum kendi içimde olacak o kadar.