bugün ofiste kafayı yedim sanırım. 4 günlük 19 mayıs tatilinden sonra ofisin ilk günü gerçekten zorladı beni. önümde yapmam gereken bi ton iş ve ben tatil hayalleri kuruyorum, çalışmanın sonu nereye varır diye kendime cevaplar bulmaya çalışıyorum ve bir türlü tatmin edici sonuçlara ulaşamıyorum. beni bu hayatta şu havasız ortamda nefes almaya zorlayan nedir ki? paranın kölesi oldum sanırım aslında harcadığımdan da daha fazla para kazanıyorum, mutlu olmak için ihtiyaç duymadığım parayı kazanmanın ötesinde bişi olmalı beni burada tutan. belki de opsiyonsuzluktur ya da herhangi bir opsiyonun getirdiği riskleri göze alamama, kendine yeterince güvenmeme ve aslında hayattan ne istediğini bilememe durumları. net değil zihnim tabii ki. gelgit akıllıyım işte 1 gün öyle düşünüyorum 1 gün böyle. havalar ısındıkça çalışmak zorlaşıyor işte.
ama bu hayat beni çok yoruyor böyle.survivor adasına gitsem iyi gelir mi acaba? burada hayatta kalmaya çalışmaktansa belki orada hayatta kalmaya çalışmak daha kolay olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder